Knot.training

De online leeromgeving van Knot Consulting

  • Startpagina
  • Inloggen
  • Winkel

Help

20 mei 2020 by Cornelis Neven Leave a Comment

“Wat is het moedigste dat je ooit hebt gezegd?” vraagt de jongen aan het paard. 
“Help” antwoordde het paard.

Een korte en krachtige uitspraak van het paard (uit het boek: De jongen, de mol, de vos en het paard)
Het is moedig en sterk om “Help” te zeggen als je hulp nodig hebt. 

Lukt het jou om hulp te vragen? Wat ervaar jij als je hulp vraagt?

Het herkennen wanneer ik hulp nodig heb vind ik al lastig genoeg. Ik probeer het eerst zelf nog wel een keer, soms omdat ik er gewoon nieuwsgierig naar ben, soms wil ik de ander er niet gelijk mee ‘lastig vallen’.

Ik snap dat dit iets zegt over hoe ik denk, meer dan over het gevoel dat die ander heeft als ik om hulp zou vragen.

Samen ben je sterker. Twee is beter dan één, als de één valt, wie zal hem dan overeind helpen?

Hulp vragen is moedig. Door hulp te vragen leer je elkaar in ieder geval beter kennen. Je deelt samen in de vreugde als het uiteindelijk op zijn pootjes terechtgekomen is. Of je deelt samen de teleurstelling. Samen zijn, kennen en gekend worden, hoe mooi is dat?

 

Het moedigste wat je kunt doen is hulp vragen

Als je hierover door wil praten kun je een mail sturen naar info@knot.consulting en ik neem contact met je op.

 

 

 

Filed Under: Blogs Tagged With: bezorgdheid, coaching, hulp vragen, leerervaring, niet alleen, Opnieuw beginnen, samen doen, teleurstelling, tevreden, veerkracht

Het nieuwe (ab)normaal?

7 mei 2020 by Cornelis Neven Leave a Comment

Het nieuwe (ab)normaal?

Het nieuwe (ab)normaal?

Crisistijden vraagt aanpassing aan de situatie om te overleven. De eerste levensbehoefte en veiligheid zijn belangrijkste elementen waaraan voldaan moet worden om te overleven.

Dan pas wordt sociaal contact gemist, leerde ik tijdens mijn opleiding Social Work. Erkenning en waardering komen volgens Maslow daarna pas om de hoek kijken, en nog later de drang naar zelfrealisatie.

Nu zitten we in de coronacrisis en ondervinden we het aan den lijve wat het betekent om sociaal contact te missen. Ik merk dat ik steeds meer een hekel krijg aan de uitspraak: “het nieuwe normaal” van de-anderhalve-meter-samenleving.

Als ik dat tot mij door laat dringen dan ervaar ik weerstand omdat ik dit niet als nieuw normaal wil aanvaarden. Wel als tijdelijk abnormaal. Het is nodig voor nu. Maar ik hou van perspectief.

Voor mij is dat sociaal contact waarin je bij elkaar kunt zijn. Waarin je elkaar kunt aanraken en waarderen door een Hug te geven. Of als je dat liever hebt; een aai over je bol, een arm om de schouder, een kneepje in de arm, een duwtje in de rug of een schop onder de kont.

Wat mij betreft gaan we in deze fase spreken over ‘het nieuwe abnormaal’ En gaan we langzaam terug naar het ‘gewone normaal’

 

Wat vind jij?

Filed Under: Blogs

Je bent niet uitgenodigd!?

21 december 2017 by Cornelis Neven Leave a Comment

Dat doet pijn!

Teleurstelling, verdriet, boosheid, onmacht en misschien een gevoel van eenzaamheid dringen zich langzaam naar de oppervlakte. Je voelt je afgewezen, buitengesloten. Je had er zo op gerekend, op gehoopt en naar uitgezien. Het voelt alsof er iets van je wordt afgenomen. Alweer.

Allerlei gedachten komen op. Vooral lastige gedachten: “Ze zijn me vergeten.” “Ze hebben liever niet dat ik erbij ben.” “Ik beteken niets voor ze, ze zijn me liever kwijt dan rijk.” “Ze hebben me niet nodig, ik ben alleen maar tot last.”

Als je deze gedachte niet kunt corrigeren, worden ze steeds erger: “Niemand denkt aan mij.” “Ik kan er niet zo goed niet zijn.” “Was ik maar dood!”

Daar zit je dan alleen met mezelf.

Je reageert op een manier die bij je past. Je gaat vechten, vluchten of verdedigen. Iedereen reageert namelijk weer anders op (het beleven van) afwijzing.

  • Sommige worden heel boos en gaan de strijd aan door steeds ruzie te maken.
  • Anderen doen niets of lopen weg. Het pijnlijke gevoel slaat naar binnen. Ze trekken het zichzelf aan en maken het heel persoonlijk. Eenzaamheid en depressie liggen op de loer. Zij willen de pijn niet voelen en verdoven de pijn op allerlei manieren.
  • Anderen verdedigen zich tegen nieuwe pijn en bouwen een muur om hun hart. Ze ‘gieten beton om hun gevoel’ Zo ontwijken ze andere mensen die hun misschien pijn zouden kunnen doen.

Als je regelmatig reageert op afwijzing wordt dit gedrag een patroon. Een patroon wordt een gewoonte als het patroon een lange tijd wordt volgehouden. Als het eenmaal een gewoonte is dan is het uiteindelijk je levensstijl geworden.

Je wilt met deze levensstijl de afwijzing de baas worden, maar mensen reageren juist met afwijzing op je levensstijl. Wat je wilt voorkomen gebeurt steeds weer opnieuw!

  • Anderen mensen maken steeds ruzie met je of ontwijken je omdat ze geen zin hebben in ruzie.
  • Mensen weten niet meer wat ze met je aan moeten omdat depressief bent, jezelf pijnigt, en steeds vertelt hoe rot jij je voelt. Het is voor anderen moeilijk om met je verslaving om te gaan omdat ze zich ook gebruikt voelen. Je wilt dit niet maar het gebeurt wel. Iedere keer weer en het stopt maar niet.
  • Door de muur om je hart kunnen anderen je niet echt bereiken. Je bent er wel maar niet echt. Anderen willen niet steeds hun neus stoten als je tegen je muur oplopen en gaan de strijd met je aan of ontlopen je.

Het is niet hopeloos! Jij kunt veranderen. Jij kunt herstellen van afwijzing en een nieuwe levensstijl ontwikkelen. Een levensstijl met liefdevolle relaties waarin jij betekenisvol bent voor anderen.

Wat zou er gefluisterd worden?

VERANDEREN

Veranderen is mogelijk en biedt een beter perspectief voor de toekomst. Als jij een gewenste toekomst helder in beeld hebt is dat een grote steun in het veranderproces.

Vooraf is het goed om te weten dat het niet makkelijk zal worden om te veranderen. Het betekent eerlijk naar jezelf kijken en leiding gaan geven aan jezelf. Dat is best lastig. Als je dit durft gaat het je lukken!

Het vraagt om eerlijk te kijken naar je levensstijl en daar vragen bij te stellen wat het je oplevert om zo te leven en wat je ermee voorkomt. Dan kun je gaan kijken naar je reacties en je patronen. Helpt dat om de gewenste toekomst te bereiken?

In het proces kom je pijnlijke herinneringen tegen waarin jij je afgewezen voelt. Om deze pijn te laten verdwijnen moet het verwerkt worden. Een aantal stappen die hierbij helpen:

  • Accepteer dat het gebeurd is, je kunt het niet meer ongedaan maken. Dit betekent niet dat je het goedkeurt. Je loopt er alleen niet meer voor weg.
  • Kom je pijn onder ogen en huil de tranen als je dit nog niet hebt gedaan.
  • Jij kunt wel jezelf maar niet de ander veranderen. Kijk daarom naar je eigen aandeel. Heb jij gewenst gereageerd of zou je dat anders willen? Wat kun je alsnog doen?
  • Kun je de pijn die mensen je hebben gedaan loslaten? Kun je deze mensen vergeven dat ze je pijn hebben gedaan?
  • Zoek mensen die je willen helpen bij dit proces. Als je gelovig bent, zoek dan ook God op.
  • Ga je denken vernieuwen zodat het past bij je gewenste toekomst.
  • Pas je gedrag en houding hierop aan en leer een nieuwe levensstijl.
  • Geniet van de dingen die lukken en waar je blij mee bent!

Deze processen herhalen zich. Bedenk dat het iedere volgende keer minder pijn doet en meer gewenst resultaat oplevert. Heel veel succes gewenst! Je kunt het!

Meer weten: info@knot.consulting  of www.knot.consulting

 

 

Filed Under: Blogs

De kunst van het geven

19 november 2017 by Cornelis Neven Leave a Comment

Hoe blijf ik in balans?

Deze vraag kom ik regelmatig tegen in de praktijk. Misschien herken jij deze vraag in je eigen leven. Anderen verwachten iets van jou en jij verwacht ook iets van jezelf. Soms verwachten anderen veel van jou en je vraagt veel van jezelf. Hoe voorkom je nu dat dit niet te veel wordt? Het verschil tussen de verwachting en de realiteit geeft stress.

De kunst van het geven

Het helpt om het verschil tussen de verwachting van anderen en jezelf en wat mogelijk is in het dagelijks leven zo klein mogelijk te houden. Je zou dit op twee manieren kunnen doen:

  1. Je kunt de ander vertellen dat ze minder van je mogen verwachten en je zegt dit ook tegen jezelf.
  2. Je geeft niet meer dan wat je nu in normale omstandigheden denkt te kunnen geven.

Hoewel beide mogelijkheden op zichzelf niet verkeerd zijn, helpen ze vaak niet afdoende om gezond in balans te blijven. Het is vaak onbevredigend en soms werkt het stagnerend.

De kunst van het geven leer je samen

De kunst van het gericht geven kan je helpen om toch tevreden te zijn terwijl je minder aan de verwachtingen van anderen en jezelf voldoet.

Gericht geven lukt beter met een goede hulpvraag:

“Wat heeft de ander nodig dat ik kan geven?”

Hier zijn een paar vuistregels:

  • Geeft wat je hebt te geven, niet wat je wenst te kunnen geven of zelf ook niet voldoende hebt.
  • Geef van wat je over hebt, niet wat je zelf hard nodig hebt of daarna tekortkomt.
  • Geef wat de ander echt nodig heeft van zijn omgeving en wat hij/zij niet zelf kan verwerven.
  • Geef waar de ander behoefte aan heeft en om gevraagd heeft. Vragen is gezond.

Dit principe werkt in een omgeving waar zoveel mogelijk mensen dit toepassen. Anderen geven wat jij nodig hebt en waar je om vraagt. Er wordt voor jouw behoefte gezorgd. Jij kunt daardoor ook geven vanuit je overvloed aan anderen die een behoefte hebben. Vanuit wat je hebt gekregen. Dat helpt om in balans te blijven.

 

Meer weten of coaching nodig? www.knot.consulting

Filed Under: Blogs Tagged With: balans, coaching, stressmanagement, tevreden, veerkracht, verwachting

Tegen de vlakte!

5 november 2017 by Cornelis Neven Leave a Comment

Opnieuw beginnen na tegenslag

 

Soms ga je onderuit..

..ondersteboven..

..of tegen de vlakte!

De kunst is dan om niet te blijven waar je bent maar op te staan en op weg te gaan naar waar je wil zijn. Dat is niet makkelijk maar ook niet onmogelijk. Het is te doen.

Het heet veerkracht. De kracht om terug te veren, zelfs als je tegen de vlakte gaat. Veerkracht bouw je op. Vooraf. Door de training die het leven zelf je geeft. Het leven met zijn mooie kanten en het leven met zijn tegenslagen, zijn teleurstelling en zijn verliezen.  Door levenservaring leer je te incasseren.

Leren doe je door:

  • de moeilijkheden eerlijk in de ogen te kijken,
  • de schade op te nemen,
  • alle kansen een voor een bekijken
  • een overweging maken
  • te kiezen voor het beste plan
  • om in actie te komen

Incasseren is vervelend en soms erg pijnlijk. Het kost je wat. Het levert je ook iets moois op. Het geeft een leerervaring en dat is een waardevolle verrijking. Op het moment zelf voelt het niet zo. Later zie je soms beter de waarde ervan. Er komt een moment:

dan weet je..

..Dit kan ik nu aan..

..dankzij die vervelende ..

..ervaring van toen..

 

De op een na laatste keer dat ik een foto maakte van mijn experiment zag je de paal bijna niet meer van het groen.

Vol in het groen

Deze week kwam de maaimachine voorbij! Hij ligt tegen de vlakte geslagen, beschadigd en kaal. Door veerkracht is er ook iets anders zichtbaar. Hij geeft niet op en loopt opnieuw uit.

Tegen de vlakte

Meer weten?

www.knot.training of  www.knot.consulting.

Filed Under: Blogs Tagged With: coaching, leerervaring, Opnieuw beginnen, tegenslag, teleurstelling, training, veekracht

  • 1
  • 2
  • 3
  • Next Page »

kalender

februari 2023
M D W D V Z Z
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728  
« mei    

Copyright © 2023 · Outreach Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in